... e quiso o azar que desta volta, a Jam ao Cubo caíse na noite dun sábado. Nunha noite sen lúa, con cheiro a flores e a terra mollada, con mocos sorbidos. Nunha noite de cada cincuenta e catro.
E unha vez máis, o subterráneo Própolis, durante unhas horas será o paraíso do que será, será.
Papeis nas paredes, instrumentos, taboas-lenzo, xoguetes, roupa, cousas e máis cousas para tranformarse, para misturarse, para redescubrirse... sen ningún xogo preestablecido, sen ningún prexuízo.
Benvid*s a este experimento de creación espontáneo-colectiva
Un lugar onde o resultado é o mesmo proceso.
Unha vez máis Jam ao Cubo
Mirámonos porPrópolis
0 comentarios:
Publicar un comentario